"นกน้ำเพลินตา สมิหลาเพลินใจ เมืองใหญ่สองทะเล เสน่ห์สะพานป๋า ศูนย์การค้าแดนใต้" นี่คือคำขวัญจังหวัด สงขา ครับ มาสงขาทริปนี้ มาด้วยเหตุผลหลายๆอย่างครับก็เลยถือโอกาศมาผักผ่อนไปในตัวเลย
สงขามีที่เที่ยวหลายที่ครับผมพักที่หาดใหญ่ครับเมืองศุนย์กลางการของของจังหวัดภาคใต้ ที่นี่เป็นจังหวัดที่ส่วนตัวผมรุ้สึกว่ามีเงินสะพัดตลอด24ชม เพราะมีการค้าขายตลอด อาหารก็อร่อยครับโดยเฉเพราะ มื้อเช้าแนะนำติ่งซำ ชื่อร้านโชคดี เจ้านี้เขาเด็จครับติ่งซำ-บะกุตเต(ไม่รู้เขียนถูกป่าว)ที่เป็นร้านที่มีชื่อเสียงในหาดใหญ่ถ้ามาที่นี่ไม่กินไก่ทอดหาดใหญ่ได้ยังไงอร่อยมากขอบอกไม่เหมือนกับที่ขายในกรุงเทพเลยรสชาติคนละเรื่อง ส่วนมื้อกลางวันมีร้านอาหารตามสั่งเจ้าหนึ่งครับตรงถนนสาย2ช่วงต้นๆถนน ร้านออกแนวจีนๆครับ อาหารรสชาติดี ก็คือขายอาหารตามสั่งทั่วไปรวมจนถึงอาหารพิเศษก็สามารถสั่งได้ครับตามแต่เราสะดวก ส่วนมื้อเย็นเหรอไม่ต้องพูดถึงเลยเพราะเยอะมาก ตรงช่วงหน้าห้างเซนทรัลนั้นของกินเพียบมีทั้งพวก มาเล สิงคโปร์ ส่วนใหญ่จะมาเที่ยวที่หาดใหญ่กันตลาดกิมหยงของกินเยอะครับ ส่วนตลาดสันติสุขก็มีร้านค้าของของทั่วไปสมารถหาซื้อหาได้ที่นี่ได้ครับ หลังจากที่แนะนำสถานที่กินแล้ว คราวนี้จะพาไปเที่ยวครับ สิ่งแรกที่ไปคือ เขาคอหงส์ เป็นเขาที่ตั้งอยู่ ณ เมืองหาดใหญ่ ได้ไปกราบพระพูทธรูปบนยอดเขาซึ่งพุทธรูปองค์นี้ไปบัดทองทั้งองค์เวลาตอนเย็นจะที่นี่เปิดไปส่องไปที่องค์พระทำให้เห็นองค์พระเป็นสีทองเด่นสวยงามมาก จากนั้นได้ ลงมากราบไว้เจ้าแม่กวนอิมซึ่งเป็นสิ่งสักสิทธิประจำเมืองหาดใหญ่ สถานที่แห่งนี้เขาเปิดปิดเป็นเวลาครับ จากนั้นช่วงคำได้เที่ยวยามคำคืน ซึ่งผมเลือกไปเที่ยวไนท์คลับในเมืองหาดใหญ่ ชื่อร้านโพส (POST) ซึ่งก็ต้องของพระคุณคุณโอ๋มากที่ได้พาเที่ยวบริเวณต่างๆ ขอเรียนสั้นๆว่าพี่โอ๋แล้วกัน แต่ผมชอบเรียกแกว่า พี่เปิ้ล นาครศิลาชัยแห่งสาระแนน เพราะอะไรเหรอก็เพราะว่าคุณโอ๋แกชอบทำหน้าเหมือนเปิ้ลนาครล่ะสิ แบบว่าหน้านิ่งๆ แหมถ้าแกมาอ่านแกคงจะเคืองผมน่าดู แต่ก็เอาเถอะนะ ยอกลอกันเล่นนะครับคุณโอ๋อย่าได้ถือสา พี่โอ๋นี่พาผมเที่ยวหลายที่นะครับแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวโดยรวมแล้วก็สนุกดีครับมาสามวันเที่ยวหมดหาดใหญ่เลย ก็ต้องขอบพระคุณพี่เปิ้ลมากครับ ไม่ใช่คุณโอ๋ของคุณมากครับ ก็ขอฝากบทกวีของท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ ที่เขียนถึงจังหวัดสงขา-หาดสมิหลา มีความว่า
ระงมลมระงมคลื่น
เป็นฟองคลี่คะครืนโครม
ระทึกถั่งทะเลโถม
กระแทกซัดกับหาดทราย
น้ำเขียวมานองขุ่น
เป็นน้ำโคลนกระโจนกระจาย
กวัดกวาดประปราดปราย
ไปทั่วอ่าวอยู่อลวน
โขดเขาแห่งเก้าเส้ง
กำแพงแกร่งปราการกล
ป้องชีพแห่งชาวชน
อยู่ชั่วกัลป์อนันตกาล
เกาะหนูและเกาะแมว
เป็นแนวเนื่องอยู่เนิ่นนาน
ครึ้มสนก็ส่ายสาน
ร่มหาดทรายสมิหลา
ฟ้านี้ทะเลนี้
มีเรื่องราวมีเวลา
เล่าเรื่องเมืองสงขลา
และผู้คนบนแผ่นดิน...
เป็นฟองคลี่คะครืนโครม
ระทึกถั่งทะเลโถม
กระแทกซัดกับหาดทราย
น้ำเขียวมานองขุ่น
เป็นน้ำโคลนกระโจนกระจาย
กวัดกวาดประปราดปราย
ไปทั่วอ่าวอยู่อลวน
โขดเขาแห่งเก้าเส้ง
กำแพงแกร่งปราการกล
ป้องชีพแห่งชาวชน
อยู่ชั่วกัลป์อนันตกาล
เกาะหนูและเกาะแมว
เป็นแนวเนื่องอยู่เนิ่นนาน
ครึ้มสนก็ส่ายสาน
ร่มหาดทรายสมิหลา
ฟ้านี้ทะเลนี้
มีเรื่องราวมีเวลา
เล่าเรื่องเมืองสงขลา
และผู้คนบนแผ่นดิน...
กวีเขียนโดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น